Misja Marty Robin (tytuł oryginału: "La Mission de Marthe Robin")

"Misja Marty Robin" to film dokumentalny poświęcony francuskiej słudze Bożej, założycielce Ognisk Światła i Miłości. Został on przygotowany w 16 wersjach językowych. Pochodzi z 2007 roku i trwa 33 minuty.

Poniżej notka biograficzna tytułowej bohaterki.
LF

----
Sługa Boża Marta Robin (1902-1981) – ofiara, której istotą jest miłość
Czy można żyć kilkadziesiąt lat, karmiąc się tylko Eucharystią?
Marta Robin urodziła się 13 marca 1902 r. w Châteauneuf-de-Galaure we Francji, 70 km na południe od Lyonu. Była zdrową, pobożną dziewczyną ze wsi. Jak inne wiejskie dzieci żyła blisko natury, rytmem wyznaczonym przez pory roku i prace w polu. 1 grudnia 1918 r. cierpienie i choroba, później zidentyfikowana jako zapalenie mózgu, dokonały przewrotu w jej życiu. Została niejako zmuszona do porzucenia swoich planów. Odtąd treścią jej codzienności stała się walka z chorobą, podtrzymywana nadzieją na uzdrowienie. Nieobce było jej jednak zniechęcenie wynikające z nawrotów choroby.

W grudniu 1928 r. w ramach misji parafialnych odwiedziło Martę dwóch kapucynów misjonarzy. Marta wyspowiadała się i przyjęła Komunię Świętą. Wówczas wszystko się zmieniło! Przeżyła tak zwane „wylanie Ducha Świętego”. W jej życiu dokonał się zdecydowany zwrot. Zrozumiała, że życie osoby chorej ma sens i może być owocne. Między 1928 a 1981 r. żyła tylko dzięki Eucharystii. Raz w tygodniu, w środę wieczorem, przynoszono jej Komunię Świętą. W październiku 1930 r. otrzymała stygmaty. W każdy piątek do końca swoich dni przeżywała Mękę Pańską. Na wzór Chrystusa ofiarowała swoje cierpienie za zbawienie ludzi. We wtorki, środy i czwartki przyjmowała gości, wysłuchiwała ich zwierzeń, poznawała problemy, lęki, pytania.
To doświadczenie bólu i grzechu przekraczało przeciętne wyobrażenia i ludzkie możliwości. Marta wiedziała jednak, że otrzymała misję rozciągającą się na cały Kościół i świat. Przykuta do łóżka, bez jakiejkolwiek możliwości bezpośredniego działania, brała wszystko na siebie i niosła w ofierze Bogu. Stała się niczym żywa ofiara za ludzkość. Istotą tej ofiary była miłość, a nie cierpienie. Nie była jakimś nadzwyczajnym przykładem mistyczki, jak ją czasami przedstawiano. Doświadczyła miłości Chrystusa – Przyjaciela, Brata i Oblubieńca przyjmowanego w Eucharystii.
Marta była kobietą miłującą, która żyła Chrystusem i pragnęła, aby wszyscy ludzie Go poznali. W swoim pokoju przyjmowała prawdziwe tłumy, zmieniając życie tysięcy osób. Znane są nazwiska 103 000 osób, które odwiedziły pokój Marty i odbyły z nią rozmowę. O Kościele zawsze mówiła z miłością. Zdecydowanie uważała, że wiarę należy proponować każdemu. Podkreślała, że wszyscy chrześcijanie powinni objawiać Pana Jezusa w codziennym życiu, w swojej pracy, w działaniach społecznych, słowem – każdy powinien ewangelizować. Założyła Ogniska Światła i Miłości (Les Foyers de Charité). Marta nie zachęcała do uczestnictwa w swoich stanach mistycznych, lecz do naśladowania jej w miłości do Jezusa. Zmarła w piątek 6 lutego 1981 r. Papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności jej cnót dnia 7 listopada 2014 r.
Anna Kropornicka, członek Ogniska Miłości w Kaliszanach
Źródło: Biuletyn liturgiczny "Dzień Pański" nr 7/2016.