Światełko w tunelu (tytuł oryginału: L'alba di Luca)

Fot.: Zdjęcie okładki do filmu.

Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Chrystusem, narodził się z Boga.
Każdy zaś, kto miłuje Tego, który zrodził,
miłuje również Tego, który z Niego jest zrodzony.
1J 5,1

O tym, że życie ludzkie jest wartością nie trzeba nikogo przekonywać. Zdarzają się jednak takie sytuacje, gdy życie, choć piękne – jest naznaczone cierpieniem. Tak było w życiu Luki – kilkunastoletniego chłopca, który urodził się z wodogłowiem i wadą kręgosłupa.

Wszystko o człowieku (tytuł oryginału: „The Human Experience”)

„Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,

i czym śmiertelnik, że troszczysz się o niego?”

Psalm 8,5

Kim jest człowiek? Jaki sens ma cierpienie? Jaką wartością jest ludzkie życie? Te pytania postawiło sobie kilku młodych Amerykanów mających już za sobą trudne doświadczenia życiowe. Aby poznać odpowiedzi, udają się oni do miejsc, gdzie życie ludzkie jest wartością mimo tego, że wiele osób ma odmienne zdanie. Nasi bohaterowie w pierwszej kolejności trafiają na ulice Nowego Jorku, by doświadczyć czym jest bezdomność i by poznać jak to jest być człowiekiem, gdy nie ma się dachu nad głową. Następnie udają się do Peru, by wsłuchać się w cierpienia niepełnosprawnych dzieci opuszczonych przez rodziców. Zwieńczeniem ich podróży będzie kolonia trędowatych w Ghanie.

Chiara Luce Badano. Wspaniały zamysł (tytuł oryginału: „Chiara Luce Badano. Uno splendido disegno”)

Fot.: Zdjęcie okładki do filmu.

„Kto nie bierze swego krzyża i nie naśladuje Mnie, nie jest mnie godny”.

Mt 10,38

Maria Teresa i Ruggero Badano prosili Pana Boga o dar potomstwa przez jedenaście lat. Wytrwała modlitwa oraz niezachwiana ufność przyniosły oczekiwany efekt. 29 października 1971 roku przyszła na świat Chiara Badano. Dziewczynka była bardzo pogodna i energiczna. Z czasem zaangażowała się w Ruch Focolari. Odkryła, że Pan Jezus jest źródłem życia, z którego może czerpać siły.

Oskar

Fot: zdjęcie kadru z filmu.

,,Sądzę bowiem, że obecnych cierpień

nie da się porównać z przyszłą chwałą,

która ma się w nas objawić”.

Rz 8,18

Film pt. ,,Oskar” jest ekranizacją książki Erica-Emmanuela Schmitta pt. ,,Oskar i Pani Róża” (fr. Oscar et la dame Rose). Protagonistami utworu są 10. letni chłopiec chory na białaczkę oraz pani Róża, wolontariuszka, która odwiedza chore dzieci w szpitalu. W weekendy przychodzą do Oskara także rodzice.

Operacja chłopca nie powiodła się i jest on tego świadomy. Podczas rozmowy w parku Oskar pyta panią Różę, czy umrze. Wolontariuszka proponuje, aby zapytał o to Pana Boga. Jednak chłopiec zastanawia się, czy Ten w ogóle istnieje. Kobieta pomaga mu uwierzyć, opowiada dziecku jakie znaczenie ma Stwórca dla jej życia. Scena jest tym bardziej wymowna, że w parku znajduje się przydrożna kapliczka.

Oskar i pani Róża (tytuł oryginału: „Oscar et la Dame rose”)

Fot.: Zdjęcie okładki do filmu.

„Nikt z nas nie żyje dla siebie i nie umiera dla siebie.

Bo jeśli żyjemy, żyjemy dla Pana;

jeżeli umieramy, umieramy dla Pana.

Czy więc żyjemy, czy umieramy, należymy do Pana.”

(Rz 14,7-8)

Dziesięcioletni Oskar jest chory na raka. Pozostaje mu już niewiele dni życia ziemskiego. Rodzice nie potrafią rozmawiać ze swoim dzieckiem o tym, że wkrótce umrze. Chłopiec buntuje się wobec takiego zachowania mamy i taty, traci z nimi kontakt i zamyka się w sobie. Jedyną osobą, na którą czeka w szpitalu jest pani Róża, znana chłopcu jako zapaśniczka. Tak naprawdę jest ona dostawczynią pizzy.