„Święta Bernadeta z Lourdes” (tytuł oryginału: „Lourdes”)

Fot.: Zdjęcie okładki do filmu (po lewej)
oraz św. Bernadeta (po prawej).

Zostaliście bowiem uzdrowieni przez Jego rany.
Byliście jak zbłąkane owce,
ale nawróciliście się do waszego Pasterza
i Stróża waszych dusz.

1 P 2,24-25

Każdy z nas potrzebuje uzdrowienia, a Pan Bóg udziela go na różne sposoby. Lourdes to miejsce, w którym za wstawiennictwem Maryi dochodzi do wielu uzdrowień fizycznych. To właśnie tam co roku przybywa ponad 6 milionów pielgrzymów. 11 lutego przypada rocznica pierwszego objawienia Maryi w Lourdes 14-letniej Bernadetcie Soubirous. Obecnie ten dzień obchodzimy jako Światowy Dzień Chorego. Został on ustanowiony przez św. Jana Pawła II 13 maja 1992 roku. Z tej okazji warto zapoznać się z filmem, który nawiązuje do objawień Pięknej Pani w grocie Masabielle.

Film pt. „Święta Bernadeta z Lourdes” to nie tylko biografia. Opowiada on trzy historie. Jedna z nich odnosi się do sytuacji rodzinnej młodego fotografa. Bernard dowiaduje się, że jego żona jest w zagrożonej ciąży. Mężczyzna robi fotoreportaż o Lourdes. Przypadkowo trafia na pamiętnik swojego przodka, także Bernarda, który był lekarzem. Czytając jego wspomnienia poznaje historię, która miała miejsce w czasie życia św. Bernadetty.

Bracia Karamazow (tytuł oryginału: Bratya Karamazovy)

Fot.: Zdjęcie okładki do filmu.

„Szczęśliwy, kto nie słucha rady bezbożnych,

nie wstępuje na drogę grzeszników

i nie zasiada w gronie szyderców,

lecz upodobał sobie w Prawie PANA,

nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą”.

Psalm 1,1-2

Film pt. „Bracia Karamazow” to ekranizacja powieści pod tym samym tytułem rosyjskiego pisarza Fiodora Dostojewskiego. Opowiada historię czterech synów Fiodora Karamazowa: Dymitra, Iwana, Smerdjakowa oraz Aloszy. Choć łączą ich więzy krwi, to każdy z nich ma inny i niepowtarzalny charakter oraz reprezentuje odmienny światopogląd.

Goście (tytuł oryginału: „Ushpizin”)

„Ja zaś jestem poniżony i biedny;

Pan będzie się troszczył o mnie.

Ty jesteś pomocą mą i ucieczką,

Boże mój, nie zwlekaj!”

Psalm 40,18

Jednym z ważniejszych, radosnych świąt żydowskich jest Święto Namiotów (Sukkot). Upamiętnia ono czas, gdy Izraelici wędrujący z Egiptu do Ziemi Obiecanej mieszkali w namiotach i szałasach. Na pamiątkę tego wydarzenia każda żydowska rodzina zobowiązana jest do zbudowania takiego tymczasowego schronienia i mieszkania w nim przez cały czas trwania Sukkotu, czyli przez siedem dni. Wybudowany namiot (szałas) staje się w tym czasie nie tylko miejscem ucztowania, ale też i przyjmowania gości.