Fot.: Zdjęcie okładki do filmu. |
„Szczęśliwy, kto nie
słucha rady bezbożnych,
nie wstępuje na drogę
grzeszników
i nie zasiada w gronie
szyderców,
lecz upodobał sobie w
Prawie PANA,
nad Jego Prawem rozmyśla
dniem i nocą”.
Psalm 1,1-2
Film
pt. „Bracia Karamazow” to ekranizacja powieści pod tym samym
tytułem rosyjskiego pisarza Fiodora Dostojewskiego. Opowiada
historię czterech synów Fiodora Karamazowa: Dymitra, Iwana,
Smerdjakowa oraz Aloszy. Choć łączą ich więzy krwi, to każdy z
nich ma inny i niepowtarzalny charakter oraz reprezentuje odmienny
światopogląd.
Alosza,
najmłodszy z Karamazowów jest uosobieniem dobroci i harmonii. To
właśnie jego postawa daje nadzieję na lepsze życie, na życie
tego, który „upodobał sobie w Prawie PANA” (por. Psalm 1,1-2).
Dobroć i wrażliwość Aloszy jest kształtowana przez jego
duchowego przewodnika i nauczyciela w zakonie – Zosimę, który ma
moc uzdrawiania i jasnowidzenia. Z ust mędrca Alosza słyszy: „W
cierpieniu szukaj szczęścia. Życie przyniesie ci wiele
nieszczęścia. Ale w nieszczęściu tym, będziesz szczęśliwy”.
O
jakim cierpieniu mówi starzec Zosima? Być może ma to coś
wspólnego z późniejszym zabójstwem ojca Fiodora Karamazowa,
którego dopuści się jeden z jego synów. Ale który z nich mógłby
podnieść rękę na własnego ojca? Czy porywczy i korzystający z
życia Dymitr? Czy może Iwan – zimny naukowiec, będący pod
wpływem ideologii totalitaryzmu? A może Smerdjakow, który jest
chory na epilepsję i izoluje się od swojej rodziny?
Film
dotyka wielu ludzkich dylematów, takich jak: wolna wola, Pan Bóg,
zło, miłość, ateizm… Czytając powieść lub oglądając film
widzimy do czego może prowadzić namiętność oraz jaki wpływ na
życie wywiera dobrze lub źle ukształtowane sumienie. „Bracia
Karamazow” to także opowieść o najciemniejszych zakamarkach
ludzkiej duszy. To utwór, który może ostrzec przed tym, aby „nie
wstępować na drogę grzeszników i nie zasiadać w gronie
szyderców” (por. Psalm 1,1-2).
Film
pochodzi z 1968 roku i trwa 232 minuty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Pozostaw swoją opinię