Głoście wielkość Jego imienia,
dziękujcie Mu w godny sposób
przy dźwiękach harfy i cytry,
i tak wyśpiewujcie dziękczynienie:
Wszystkie dzieła Pana są bardzo dobre […]
Jemu są wiadome czyny wszystkich stworzeń
i nic nie ukryje się przed Jego oczami.
Obejmuje wzrokiem początek i koniec czasów
i nie ma dla Niego nic nadzwyczajnego.
Syr 39,15-16a.19-20
dziękujcie Mu w godny sposób
przy dźwiękach harfy i cytry,
i tak wyśpiewujcie dziękczynienie:
Wszystkie dzieła Pana są bardzo dobre […]
Jemu są wiadome czyny wszystkich stworzeń
i nic nie ukryje się przed Jego oczami.
Obejmuje wzrokiem początek i koniec czasów
i nie ma dla Niego nic nadzwyczajnego.
Syr 39,15-16a.19-20
1. To
bolesna prawda, ale wiele ludzkich wynalazków jest bardziej
wykorzystywanych jako narzędzia zła niż jako narzędzia dobra. Tak się
dzieje z drukiem, tak z radiem, a także z kinem.
W odniesieniu do tego ostatniego Pius XI napisał wspaniałą encyklikę, aby przypomnieć wszystkim ich obowiązki w stosunku do przemysłu filmowego (Vigilanti cura, 29 czerwca 1936 – red.). Następnie Pius XII podczas jednej z audiencji dla przedstawicieli kina powiedział: „Czasami chciałoby się zapytać, czy kierujący przemysłem kinematograficznym w pełni oceniają rozległą władzę, jaką mają, ażeby wpływać na życie społeczne, zarówno w rodzinie, jak i w szerszych wspólnotach obywateli. Oczy, uszy są niczym rozległe drogi, które prowadzą bezpośrednio do duszy człowieka. Czym jest to, co z ekranu wchodzi do najbardziej ukrytych zakątków umysłu, gdzie kształtuje się głębia postaw młodzieży i gdzie są formowane i wyostrzane normy i motywy działania, które kształtują ostateczny charakter?
Czy jest to czymś, co przyczyni się do uczynienia obywateli lepszymi, bardziej zaradnymi, miłującymi prawo, bojącymi się Boga, którzy znajdują swoją radość i odpoczynek w zdrowych przyjemnościach i pociechach? Święty Paweł cenił Menandra, starożytnego poetę greckiego, kiedy pisał do wiernych Koryntu, że »złe rozmowy psują dobre obyczaje« (1 Kor 15,33).
Współcześnie o ileż bardziej skuteczne są zepsute rozmowy, gdy towarzyszy im przedstawione na żywo postępowanie, które naśmiewa się z Bożego prawa i przyzwoitości. O, jak niezmierzoną wielość dobra może wytworzyć przemysł filmowy! Oto dlaczego zły duch […] chce zdeprawować to narzędzie dla swoich bezbożnych celów” (przemówienie do członków Motion Picture Executive Committee of Hollywood, 14 lipca 1945 – red.).
W odniesieniu do tego ostatniego Pius XI napisał wspaniałą encyklikę, aby przypomnieć wszystkim ich obowiązki w stosunku do przemysłu filmowego (Vigilanti cura, 29 czerwca 1936 – red.). Następnie Pius XII podczas jednej z audiencji dla przedstawicieli kina powiedział: „Czasami chciałoby się zapytać, czy kierujący przemysłem kinematograficznym w pełni oceniają rozległą władzę, jaką mają, ażeby wpływać na życie społeczne, zarówno w rodzinie, jak i w szerszych wspólnotach obywateli. Oczy, uszy są niczym rozległe drogi, które prowadzą bezpośrednio do duszy człowieka. Czym jest to, co z ekranu wchodzi do najbardziej ukrytych zakątków umysłu, gdzie kształtuje się głębia postaw młodzieży i gdzie są formowane i wyostrzane normy i motywy działania, które kształtują ostateczny charakter?
Czy jest to czymś, co przyczyni się do uczynienia obywateli lepszymi, bardziej zaradnymi, miłującymi prawo, bojącymi się Boga, którzy znajdują swoją radość i odpoczynek w zdrowych przyjemnościach i pociechach? Święty Paweł cenił Menandra, starożytnego poetę greckiego, kiedy pisał do wiernych Koryntu, że »złe rozmowy psują dobre obyczaje« (1 Kor 15,33).
Współcześnie o ileż bardziej skuteczne są zepsute rozmowy, gdy towarzyszy im przedstawione na żywo postępowanie, które naśmiewa się z Bożego prawa i przyzwoitości. O, jak niezmierzoną wielość dobra może wytworzyć przemysł filmowy! Oto dlaczego zły duch […] chce zdeprawować to narzędzie dla swoich bezbożnych celów” (przemówienie do członków Motion Picture Executive Committee of Hollywood, 14 lipca 1945 – red.).
2.
Naszym obowiązkiem jest powstrzymać się od bezbożnych i niemoralnych
przedstawień, oddalając od nich również podległe nam osoby. Winniśmy
przestrzegać wszystkich przed niebezpieczeństwami i rozwijać
„przyrzeczenie filmowe” (chodzi o obietnicę powstrzymania się od filmów,
które obrażają prawdę i chrześcijańską moralność, co zostało zalecone
przez Piusa XI w encyklice Vigilanti cura – red.). Trzeba się
modlić i pracować, rozpowszechniać zdrowe kino jako prawdziwy i
nowoczesny apostolat, który dziś jest tak bardzo potrzebny.
Całe stworzenie jest środkiem prowadzącym do zbawienia duszy. Tak samo każdy wynalazek, najszybsze i najskuteczniejsze środki należy używać dla królestwa Bożego oraz aby rozszerzyć odkupienie i zbawienie ludzi. Powinno się docierać wszędzie. Ponadto przeciwstawić dobre kino kinu złemu. Rozliczenie z tego będziemy musieli przedstawić kiedyś Bogu.
Całe stworzenie jest środkiem prowadzącym do zbawienia duszy. Tak samo każdy wynalazek, najszybsze i najskuteczniejsze środki należy używać dla królestwa Bożego oraz aby rozszerzyć odkupienie i zbawienie ludzi. Powinno się docierać wszędzie. Ponadto przeciwstawić dobre kino kinu złemu. Rozliczenie z tego będziemy musieli przedstawić kiedyś Bogu.
3.
Pius XI napisał: „Dziś potrzebna jest bardziej wnikliwa i rozległa
czujność nad niemoralnymi książkami i widowiskami filmowymi”.
Rachunek sumienia.
Czy mam zdrową świadomość i myślenie o kinie? Czy wypełniam swój
obowiązek powstrzymywania się od bezbożnych i niemoralnych dzieł? Czy
promuję, zgodnie z moim stanem, apostolat kinematografii?
Postanowienie.
Zapamiętam słowa Piusa XI. Głos Kościoła (który jest nauczycielem oraz
wzorem wszelkiego apostolatu) oraz różne potrzeby społeczeństwa będą
wskazywać mi odpowiednie środki i formy, aby słowo Boże się rozszerzało i
było uwielbione.
Modlitwa. Boski
Mistrzu, błogosław wszystkim, którzy działają w apostolacie kina i
modlą się za niego. Oświeć i nawróć licznych nieszczęsnych i ślepych
producentów, propagatorów oraz widzów deprawujących filmów. Do Ciebie
należy wiedza i Twoja jest energia wszechświata: oby wszystko było
używane na Twoją chwałę i dla naszego zbawienia! Oby nikt Cię nie
obrażał, o Panie, zamieniając w truciznę i zepsucie to, co Ty
przygotowałeś ludziom z taką miłością.
Jakub Alberione, Brevi meditazioni per ogni giorno dell’anno, Alba 1948.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Pozostaw swoją opinię