Święty Augustyn

Fot. Zdjęcie okładki do filmu.

Św. Augustyn (354-430) – doktor Kościoła, doktor łaski

  Urodził się w 354 r. w Tagaście, w północnej Afryce (dzisiejsza Algieria), w niezamożnej rodzinie. Jego ojciec Patrycjusz był poganinem, matka natomiast (św. Monika) chciała wychować syna po chrześcijańsku. Jednak Augustyn nie podzielał jej poglądów i przez długi czas nie był ochrzczony. W wieku 16 lat zamieszkał z kobietą, z którą – ku ubolewaniu matki – żył w konkubinacie przez 15 lat i miał z nią syna. Duży wpływ na jego życie miała także Kartagina, w której uczył się retoryki. Tam prowadził beztroskie i swawolne życie. Jeszcze bardziej oddalił się od chrześcijaństwa, zwracając się ku innym (pogańskim) filozofiom swoich czasów. Niektóre zasady moralne wyniesione z domu wywoływały w nim jednak niepokój i tęsknotę za tym, co prawdziwe i dobre.

Mając 19 lat przeżył swoje pierwsze nawrócenie. W czasie studiów natrafił na dzieło Cycerona, które zainspirowało go do zgłębiania filozofii, do szukania mądrości. Augustyn postanowił znaleźć ją w Biblii. I choć próbował czytać Pismo Święte, dał się owładnąć retoryce manicheizmu głoszącego, iż światem i człowiekiem rządzą dwie siły: dobra i zła, które znajdują się w nieustannej walce ze sobą. Pogląd ów odpowiadał dokładnie wewnętrznemu rozbiciu Augustyna. Aż przez 10 lat tkwił w tej pułapce świata wewnętrznie skłóconego i nie do pogodzenia. Jednak coraz bardziej dostrzegał rozbieżność pomiędzy głoszoną przez manichejczyków nauką a życiem. W końcu odrzucił ten styl życia. Wyjechał do Italii. Tam przeżył kolejne nawrócenie. W Mediolanie, wspierany przez żarliwą modlitwę swej matki (która przez 25 lat modliła się o nawrócenie syna), właśnie w Chrystusie i w Kościele katolickim odnalazł odpowiedź na swój niepokój. Także kazania gorliwego biskupa św. Ambrożego ukazały mu drogę do Pisma Świętego, do Odwiecznej Prawdy, za którą tak tęsknił. Również lektura fragmentu listu św. Pawła do Rzymian, nawołującego do zerwania z dotychczasowym życiem, sprzyjała radykalnej przemianie serca Augustyna. W wieku 33 lat wraz ze swoim synem przyjął chrzest. Powrócił do swoich rodzinnych stron. W Tagaście, w 388 roku założył pierwszą wspólnotę augustiańską. Sprzedał swą posiadłość, a pieniądze rozdał ubogim. Po święceniach kapłańskich w 391 roku, i niedługo potem – biskupich, na stałe osiadł w Hipponie (dzisiejsza Algieria). Jego mowy i pisma zalicza się do najświetniejszych dzieł chrześcijaństwa. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego, zwany jest też doktorem łaski. Augustyn zmarł 28 sierpnia 430 roku, mając 75 lat. Jest patronem m.in. wydawców i teologów. Kościół wspomina go 28 sierpnia.

 

Katarzyna Gumowska

Źródło: Biuletyn liturgiczny: "Dzień Pański", nr 41/2009 z dnia 23 sierpnia 2009 roku.
[Uwaga! Film powstał w 2009 roku, trwa 198 minut a jego reżyserem jest Christian Duguay.]